گروه سیاسی: آن روزها انگار نقطه نظراتش در مورد حزب الله و رهبری انقلاب با امروز تفاوت داشت. میرحسین موسوی در مصاحبه با نشریه"حوزه" سخنانی را بر زبان آورد که بازخوانی آن در شرایط کنونی خالی از لطف نیست.

به گزارش رجانیوز، حکایت میرحسین نظیر حکایت انقلابیونی است که سرآغاز انقلاب را در صف خواص سپری کرده اند، اما به مرور زمان راه را به بیراهه سپرده اند. میرحسین موسوی آن روزها از رهبر انقلاب تجلیل می کرد و معتقد بود تا زمانی که او هست، انحرافی وجود نخواهد داشت. او همچنین معتقد بود که همه باید از حزب الله دفاع کنند و نگذارند که دستاوردِ بها دادن به حزب الله از بین برود. اکنون اما از پس این همه سال جای این پرسش باقی است که بسیجیان و حزب اللهی های میرحسین کجایند؟ آیا او عملا علیه اندیشه های سابق خود که روزی مدعی پایبندی به آنها بود، قیام نکرده است؟

موسوی در مصاحبه با "حوزه" ضمن تاکید بر اینکه مسئولین باید از حزب الله دفاع کنند، گفت:«نباید بگذاریم این دستاورد بزرگ یعنى بها دادن به حزب الله از بین برود. اگر حزب الله کنار زده شود ارزشهاى اسلامى انقلاب از پیکره نظام و مدیریت کشور رخت برخواهد بست. حضرت امام روى حاکمیت حزب الله والهى کردن انگیزه ها در نظام ادارى و اجرایى کشور حساسیت فوق العاده اى داشتند. اگر امام اسوه حسنه ماست که هست باید در حراست این مهم تلاش کنیم تبلیغ کنیم و از نیروهاى متدین و مومن به هیچ وجه نباید صرف نظر کنیم.»

او با اشاره به تصویر غلطی که ممکن است برای برخی پیش بیاید و در نتیجه آن مشى حزب الله را مرتجعانه لقب دهند، گفت:«مشى و سیره مملکت دارى و رهبرى امام براین اوهام خط بطلان کشید. اعتقادات امام هیچ تنافرى با‎اداره صحیح و مدرن جامعه نداشت. مى بینیم که: جناب ایشان بین سیستم علمى ادارى و ارزشهاى عمیق مذهبى پیوند ناگسستنى به وجود آورد و با این عمل خود تشکیلات و نظام نوى را به جهان عرضه کرد. در صدراسلام هم چنین بود. با وجود تمدن رم و ایران قدیم پیامبر اسلام آمد و طرحى نو را در شکل زندگى جوامع پى ریخت.»

نخست وزیر دهه شصت همچنین در پاسخ به سوالی در مورد احتمال کنار زده شدن حزب الله در آینده، به نقش رهبری اشاره کرده و گفت:«چون رهبر ما روحانى و شاگرد حضرت امام است و روحانیت در راس امور مى باشد به راحتى مى توان با این انحراف مقابله کرد. بى تردید حفظ روحانیت و آرمانهاى اسلامى بدون حفظ حزب الله امکان پذیر نمى باشد. ما اگر کارشناسان مذهبى خودمان را کنار گذاشته و به سراغ کارشناسان با عنوان اما بیگانه با ارزشهاى راستین مذهب برویم روحانیت به دست همین عناصر دوراز مذهب کنار زده خواهد شد و در نتیجه ارزشهاى اسلامى و الهى در جامعه رنگ خود را از دست خواهد داد.»

او معتقد بود بین حفظ نظام الهى و نیروى حزب الهى یک ارتباط ناگسستنى منطقى و عقلانى است. میرحسین می گفت:«ارزشهاى یک انقلاب را ارزشمداران حراست و حفاظت مى کنند. این یک مساله مبنایى و اساسى است که باید در زمینه آن کتابها نوشته شود. اگر این مساله درست براى مردم و مسئوولین ما روشن نشود ممکن است جمهورى اسلامى آهسته آهسته به سمت آمریکایى و ارزشهاى منبعث از آن که مورد تنفر و انزجار حضرت امام و ملت ماست برود.»

سوالی که وجود دارد این است که مواضع مدافع سابق حزب الله چه نسبتی با اکنون دارد؟ آیا او اکنون خارج نشینان و سلطنت طلب ها و آشوبگران را مصداق حزب الله می داند؟! یا اینکه در سیر روشنفکری اش مرزبندی های گذشته و سخن گفتن از حزب خدا و حزب شیطان را نادرست می داند؟ این همه هر چه باشد چه به واسطه تکثر طلبی نوین و چه به واسطه مصلحت سنجی های میدان سیاست، یقین با مواضع گذشته او سر ناسازگاری دارد.

میرحسین آن روزها از لزوم در صحنه بودن حزب الله سخن می گفت:«یکى از ارکان و اصول وصیت نامه شان توصیه و سفارش به حفظ نیروهاى مومن است. ایشان به خوبى رابطه حفظ نظام و در صحنه بود حزب الله را لمس کرده بودند و در زمان حیات خود دائما روى این مساله تکیه و بر همان اساس مشى مى کردند.»

او مطابق معمول پای خاطره ای از امام را پیش کشید:«در رابطه با یک وزارتخانه مشکل قانونى پیدا کردیم . عده اى از افراد متخصص غربگرا کارشکنى مى کردند و نیروهاى حزب الله و متدین را مورد اذیت و آزار قرار مى دادند. ایشان حکم دادند که ما خارج از حوزه قانونى و ادارى آنان را بر کنار کنیم. فرمودند: اینجا حیثیت اسلام در میان است و حرام است اینان در این وزارتخانه باشند. بعد دراجراى این حکم مشکلات و موانعى پیدا شد و اینان درصدد انکار این حکم و دستور از جانب امام برآمدند. حضرت امام به برادر گرامى آیه الله موسوى اردبیلى مطلب را فرمودند. ایشان به صدور این حکم از سوى حضرت امام شهادت دادند و کار به انجام رسید و مساله حل شد.»

سوال اینجاست که حزب اللهی های میرحسین اکنون کجایند و او چرا اکنون نگران هم جبهه شدن با کسانی که نه اینکه اندیشه های غربی دارند، بلکه وابستگی خود به استعمار را هم فریاد می کنند، نمی شود؟ آیا همنوایی با بی بی سی، voa، سلطنت طلب ها، بهایی ها و کمونیست ها جای نگرانی ندارد؟ چه کسانی حامی اویند و در صف مقابل او چه کسانی قرار دارند؟ چگونه است که او با سطنت طلب ها هم مرزبندی ندارد، اما با حزب اللهی هایی که پیشتر مدافعشان بود، مرزبندی دارد؟! آیا اکبر گنجی به حساب او یک حزب اللهی است؟!

نخست وزیر امام در مصاحبه اخیر خود به مناسبت 22 بهمن و در پاسخ به سوالی در مورد تجمعات و راهپیمایی ها می گوید:«جنبش سبز به کرامت ذاتی انسانی و حق تنوع عقاید و اندیشه و آزادی بیان احترام می گذارد و از همه جنبش هایی که اهداف آنها بهروزی و رشد ملت و تضمین حقوق شهروندی و آزادی های اساسی ملت ما و نیز عدالت اجتماعی است استقبال می کند و آنها را از خود جدا نمی داند.» و این یعنی تداوم همان عدم مرزبندی هایی که روزی گریبان گیر بنی صدر هم شد تا در نهایت او را در کام منافقین فرو برد.

شبکه ایران: رئیس بنیاد باران با چنان صراحتی انتشار اخباری درباره نامه هایش به رهبر معظم انقلاب مبنی بر اعلام برائت از اقدامات افراطی اخیر را تکذیب کرد که حتی برخی مخالفان او هم که در ماه های اخیر رفتارهای متفاوتی را از ران اصلاحات دیده اند، دچار تردید شدند.

اما به دنبال انتشار خبری تامل برانگیز، تمام تکذیب های صریح محمد خاتمی، به یک باره اعتبار خود را حتی نزد نزدیکان رئیس بنیاد بارن از دست داد.

بر پایه خبری که سایت فراکسیون اصلاح طلبان مجلس منتشر کرده، برخلاف ادعای آقای خاتمی، او به رهبر معظم انقلاب نامه نوشته است.

پارلمان‌نیوز با اشاره به اینکه نامه مورد اشاره در ماه آذر از سوی خاتمی نوشته شده، آورده است: خاتمی اوایل ماه مبارک رمضان این نامه را در 9 صفحه به صورت محرمانه خطاب به رهبر معظم انقلاب نگاشته است.

این نامه توسط یکی از نزدیکان به دست معظم له رسیده و ایشان نیز این نامه که تحلیل جامعی از حوادث روز و بعد از انتخابات و ریشه‌های آن بوده است را مطالعه نموده‌اند.

به نوشته این سایت حامی سرن اصلاحات، آقای خاتمی تاکید کرده است که این نامه به صورت محرمانه و نه عمومی برای رهبر معظم انقلاب ارسال شده است و صحیح و اخلاقی نیست که جزئیات و مفاد این نامه از جانب او منتشر شود.

هرچند سایت پارلمان نیوز مدعی شده است که محتوای نامه مذکور با آنچه در برخی رسانه‌ها منتشر شده، متفاوت است اما برخی منابع خبری مطلع اعلام کردند که آقای خاتمی در این نامه ضمن اعتراض به تندروی های میرحسین موسوی، از اقدامات افراطی اخیر هم اعلام برائت کرده است.

رئیس بنیاد باران در حالی خبر ارسال یکی از نامه هاش را به رهبر انقلاب تایید کرده است که در اوایل دی ماه، این موضوع را بشدت تکذیب و منابع منتشر کننده این خبر را به "دروغگویی" متهم کرده بود.

آقای خاتمی که روز دوم دی ماه در دیدار با شورای عمومی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران سخن می گفت، اظهار داشت: در روزهای اخیرمطالبی را به من نسبت می‌دهند که در نامه‌ای به رهبری نوشته‌ام و بعد هم مطالبی را به رهبری نسبت می دهند که فلان موضع رادر قبال آن گرفته‌اند، نمی دانم به چه دلیلی و با چه جراتی هر دروغی را می‌گویند.آدم باید پناه ببرد به خدا از این دروغ و جعل و بدتر اینکه به نام نظام انجام شود.

رئیس بنیاد باران که در برخی از سخنرانی هایش از آنچه "دروغگویی" خوانده، انتقاد کرده است، در مواضع بعدی خود هم چندین بار دیگر منابع منتشر کننده خبر مذکور را به دروغگویی متهم کرد.

او چند روز پیش نیز، در جمع اعضای شورای مرکزی خانه احزاب در واکنش به خبری که خود تایید کرده است، گفت : "بعضی‌ها ولایت دارند که دروغ بگویند فلانی نامه نوشته؛ در نامه فلان چیز آمده ؛اصلا نه کسی از محتوای آن خبر دارد و نه اصلا چنین چیزهایی وجود داشته بعد همان ها می‌خواهند با جوسازی فضا را به گونه ای جلوه دهند که که افرادی که این افتخار را داشتند که مورد توجه مردم بوده‌اند با هم اختلاف دارند و بگویند که این‌ها با هم اختلاف دارند که اصلا این طور نیست."

سخنان متناقض آقای خاتمی در شرایطی بیان می شود که برخی فعالان سیاسی، معتقدند در مقایسه گفتار رئیس بنیاد باران و دیگر سران اصلاحات با عمل و رفتار آنان، تناقضات مختلفی قابل ذکر است که پایبندی به راه و خط امام خمینی(ره) یکی از نمونه های بارز آنست.

رئیس بنیاد باران پیش از این هم، دیدار خود را با جورج سوروس، پدر انقلاب مخملی، تکذیب کرده بود اما پس از تایید این موضوع از سوی خود سوروس، آقای خاتمی واکنشی جز سکوت انجام نداد.

با این اوصاف، بعید نیست که محمد خاتمی در روزهای آتی هم، دومین نامه ارسالی خود به رهبر معظم انقلاب را تایید کند. نامه ای که در آن از افراطی گری های فرقه سبز و برخی سران و فعالان اصلاح طلب، اعلام برائت شده است.

زندگینامه آیت الله العظمی سید علی خامنه ای

در حوزه علمیه

 در حوزه علمیه نجف اشرف

 در حوزه علمیه قم

 مبارزات سیاسى

 همراه با نهضت امام خمینى (قدس سره)

 دوّمین بازداشت

 سوّمین و چهارمین بازداشت

 پنجمین بازداشت

 بازداشت ششم

 در تبعید

 در آستانه پیروزى

 پس از پیروزى

? پایه گذارى «حزب جمهورى اسلامى» با همکارى و همفکرى علماى مبارز و هم رزم خود: شهید بهشتى، شهید باهنر، هاشمى رفسنجانى و... دراسفند 1357.
? معاونت وزارت دفاع در سال 1358.
? سرپرستى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، 1358.
? امام جمعه تهران، 1358.
? نماینده امام خمینی«قدّس سرّه» در شوراى عالى دفاع ، 1359.
? نماینده مردم تهران در مجلس شوراى اسلامى، 1358.
? حضور فعّال و مخلصانه در لباس رزم در جبهه هاى دفاع مقدس، در سال 1359 با شروع جنگ تحمیلى عراق علیه ایران و تجاوز ارتش متجاوز صّدام به مرزهاى ایران؛ با تجهیزات و تحریکات قدرت هاى شیطانى و بزرگ ازجمله آمریکا و شوروى سابق.
? ترور نافرجام ایشان توسط منافقین در ششم تیرماه 1360 در مسجد ابوذر تهران.
? ریاست جمهورى؛ به دنبال شهادت محمد على رجایى دومّین رئیس جمهور ایران، آیت الله خامنه اى در مهر ماه 1360 با کسب بیش از شانزده میلیون رأى مردمى و حکم تنفیذ امام خمینى (قدس سره) به مقام ریاست جمهورى ایران اسلامى برگزیده شدند. همچنین از سال 1364 تا 1368 براى دوّمین بار به این مقام و مسؤولیت انتخاب شدند.
? ریاست شوراى انقلاب فرهنگ، 1360.
? ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، 1366.
? ریاست شوراى بازنگرى قانون اساسى، 1368.
? رهبرى و ولایت امّت، که از سال 1368، روز چهاردهم خرداد پس از رحلت رهبر کبیرانقلاب امام خمینى (قدس سره) توسط مجلس خبرگان رهبرى به این مقام والا و مسؤولیت عظیم انتخاب شدند، و چه انتخاب مبارک و درستى بود که پس از رحلت امام راحل، با شایستگى تمام توانستند امّت مسلمان ایران، بلکه مسلمانان جهان را رهبرى نمایند.